Wilhelm Weitling

Wilhelm Weitling (ur. 5 października 1808 w Magdeburgu, zm. 24 stycznia 1871 w Nowym Jorku) − niemiecki socjalista utopijny, rewolucjonista, z zawodu krawiec. Kierownik i ideolog Związku Sprawiedliwych, w swoich pracach łączył komunizm z apokaliptycznym chrześcijaństwem w duchu pierwszych chrześcijan.

Był nieślubnym synem robotnicy Christiane Weitling i francuskiego oficera Guilliaume Terigeona, który zmarł w czasie kampanii rosyjskiej 1812 roku. W młodości pracował jako handlowiec i komiwojażer. W latach 30. przeniósł się do Paryża, gdzie zapoznał się z pismami socjalistów utopijnych (Fouriera, Owena i Cabeta). Po nieudanym powstaniu blankistów próbował osiąść w Zurychu. Wydał tam ''Gwarancje harmonii i wolności'', uznawane za pierwszą niemiecką książkę komunistyczną. Po publikacji ''Das Evangelium eines armen Sünders'', gdzie sportretował Jezusa jako rewolucjonistę i dziecko Maryi z nieprawego łoża, w 1845 został uwięziony za bluźnierstwo, a następnie deportowany do Prus. Wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, skąd powrócił do Niemiec na krótko w czasie rewolucji marcowej. W Ameryce założył utopijną osadę Communia w Iowa i wydawał pismo ''Die Republik der Arbeiter'', a pod koniec życia poświęcił się wynalazczości i udoskonalaniu maszyn do szycia. Źródło: Wikipedia